Πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός θα ολοκληρώσει το έργο που έχει αρχίσει στη ζωή μας; Στην Προς Φιλιππησίους 1:6 διαβάζουμε γι’ αυτή τη βεβαιότητα του Παύλου: «επειδή, είμαι βέβαιος, ακριβώς σε τούτο, ότι εκείνος που άρχισε σε σας ένα καλό έργο, θα το αποτελειώσει μέχρι την ημέρα του Iησού Xριστού». Ποια είναι η βάση αυτής της σιγουριάς μας; Μήπως είναι η δική μας προσπάθεια, η επιμέλειά μας, η αφοσίωσή μας, ο αγώνας μας και η αγωνία μας να είμαστε άγιοι και αναμάρτητοι; Ή μήπως είναι ο ίδιος ο Κύριος το θεμέλιο της σιγουριάς μας στους αβέβαιους καιρούς που ζούμε; Συγκεκριμένα θα δούμε 4 λόγους για τους οποίους μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός θα ολοκληρώσει αυτό που άρχισε στη ζωή μας.
1. Η σωτηρία μας εξαρτάται από τον Θεό
"Eμείς, όμως, οφείλουμε πάντοτε να ευχαριστούμε τον Θεό για σας, αδελφοί αγαπημένοι από τον Kύριο, ότι ο Θεός σάς εξέλεξε εξαρχής προς σωτηρία διαμέσου του αγιασμού του Πνεύματος, και της πίστης της αλήθειας· στον οποίο σας κάλεσε διαμέσου του ευαγγελίου μας, προς απόλαυση της δόξας του Kυρίου μας Iησού Xριστού." (Β΄ Θεσσαλονικείς 2:13,14).
Μετά την προειδοποίηση προς τους Θεσσαλονικείς να μην ανησυχούν για τις διάφορες φήμες σχετικά με τα τέλη των καιρών, ο Παύλος για άλλη μια φορά εκφράζει την ευγνωμοσύνη του για αυτό που ο Θεός κάνει στη ζωή τους (Β΄ Θεσσαλονικείς 1:3). Η Βίβλος διδάσκει σαφώς ότι καθένας που έρχεται σε σχέση με τον Θεό μέσω του Χριστού, επιλέχθηκε για πρώτη φορά από τον Θεό, επειδή ο ίδιος εν τη ελευθερία του επέλεξε να μπει στο πεδίο των επιλογών του Θεού. Ο Θεός όλους τούς καλεί και «ελκύει προς τον εαυτό του» όσους θέλουν να ελκυστούν από Αυτόν. Αυτό είναι το ξεκίνημα μιας σχέσης με τον Θεό, που αν ο Θεός δεν ήθελε, όσο και να θέλαμε εμείς, δεν θα μπορούσαμε να τη συνάψουμε μαζί Του.
Σ’ αυτή την περικοπή βλέπουμε σαφώς μια διάσταση ανάμεσα σ’ αυτό που κάνει ο Θεός, και σ’ αυτό που κάνουμε εμείς: Από τη δική μας πλευρά, εμείς αναζητούμε την αλήθεια, εμείς ασκούμε τη σώζουσα πίστη, εμείς επιλέγουμε να στραφούμε με εμπιστοσύνη στον Ιησού για τη σωτηρία μας. Εμείς μετανοούμε και απαρνούμαστε το παρελθόν μας, εμείς επικαλούμαστε τον Θεό.
Αλλά από την πλευρά του Θεού τα πράγματα φαίνονται λίγο διαφορετικά: Εκείνος μας επέλεξε πριν μας δημιουργήσει. Εκείνος σχεδίασε και εκτέλεσε το έργο της σωτηρίας για χάρη μας, Εκείνος μας κάλεσε διά του ευαγγελίου και μας έλκυσε στον Ιησού, το Πνεύμα του Θεού είναι που μας κρατάει σε αγιότητα, δηλ. ενωμένους με τον Ιησού. Και οι δύο αυτές οπτικές είναι αληθινές. Βέβαια, δεν είμαστε μαριονέτες/άβουλα όντα στα χέρια του Θεού, έχουμε την ελευθερία εκλογής, αλλά αν ο Θεός δεν είχε προετοιμάσει το έδαφος, δεν θα μπορούσαμε να σωθούμε.
Εδώ βρίσκουμε τον πρώτο λόγο για να είμαστε σίγουροι ότι ο Θεός θα ολοκληρώσει το έργο Του μέσα μας: είναι επειδή Εκείνος το ξεκίνησε! Όλες σχεδόν οι άλλεςθρησκείες ζητούν από τον άνθρωπο να αγωνιστεί και να ματώσει για τη σωτηρία του: Το Κάρμα και η Μετενσάρκωση του New Age σήμερα, και του κλασικού Ινδουϊσμού· οι 5 Πυλώνες του Ισλάμ (Πίστη-Προσευχή-Φιλανθρωπία-Νηστεία-Προσκύνημα στη Μέκκα)· ο Ιουδαϊσμός με την Τορά και τις άλλες παραδόσεις του κλπ.
2. Η πρόοδός μας εξαρτάται από τον Θεό
"Λοιπόν, αδελφοί, να μένετε σταθεροί, και να κρατάτε τις παραδόσεις, που διδαχθήκατε, είτε με λόγο είτε με επιστολή μας. Kαι ο ίδιος ο Kύριός μας Iησούς Xριστός και ο Θεός και Πατέρας μας, που μας αγάπησε και έδωσε αιώνια παρηγορία και ελπίδα αγαθή διαμέσου της χάρης του, είθε να παρηγορήσει τις καρδιές σας, και να σας στηρίξει σε κάθε λόγο και έργο αγαθό." (Β΄ Θεσσαλονικείς 2:15-17)
Το ότι η σωτηρία μας εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από τον Θεό, έχει οδηγήσει πολλούς σε ένα είδος παθητικότητας, ακόμα και παραίτησης από την πνευματική ζωή. Πολλοί σταματούν να προσεύχονται ή να δίνουν τη μαρτυρία τους για τον Χριστό ή να ενδιαφέρονται για την πνευματική τους πρόοδο εν Χριστώ. Γίνονται σαρκικοί Χριστιανοί.
Αλλά για τον Παύλο, η γνώση ότι η σωτηρία εξαρτάται αποκλειστικά από τον Θεό, τον οδηγεί σε μια δυναμική, ενεργό πνευματική ζωή. Με βάση αυτά που είπε μέχρι τώρα, ο Παύλος μάς παροτρύνει να μένουμε σταθεροί και πιστοί σ’ αυτά που διδαχτήκαμε. Κρατάμε τις «παραδόσεις» που ο Παύλος περνάει μέσα από τις Επιστολές του, αυτές τις διδασκαλίες που παραπέμπουν στην εξουσία του Ιησού και των Αποστόλων Του. Για μας σήμερα, η Καινή Διαθήκη είναι η πηγή μας για αυτές τις «παραδόσεις». Τώρα οι λόγοι "να μένετε σταθεροί, και να κρατάτε" απαιτούν δραστηριότητα και ενέργεια, και πάντως καθόλου στασιμότητα και παραίτηση. Χρειάζεται δύναμη και επαγρύπνηση για να μείνουμε σταθεροί στην πίστη μας και να κρατήσουμε όλα όσα μας παρέδωσαν ο Κύριός μας και οι απόστολοι ως εντολές και παροτρύνσεις.
Και ο Παύλος στο εδ. 17 εύχεται ο Θεός να μας δώσει τη δύναμη να μένουμε σταθεροί και να κρατάμε την πίστη μας. Καθώς αναγνωρίζουμε την αγάπη του Θεού, ο Θεός μάς δίνει τα δώρα της ενθάρρυνσης και της ελπίδας, κάτι που ο Παύλος ζητάει από τον Θεό να μας τα χορηγήσει. Αυτή η ενθάρρυνση στηρίζει τα πόδια μας ώστε να στεκόμαστε σταθεροί (στήκετε) και δυναμώνει τα χέρια μας για να κρατούμε τις εντολές που μας παραδόθηκαν (κρατεῖτε). Αυτή η εσωτερική βεβαιότητα μας ενισχύει καθώς ζούμε και μιλάμε για τον Χριστό – τις πράξεις μας και τα λόγια μας.
Πάλι εδώ βλέπουμε αυτή τη διάσταση ανάμεσα στο τι κάνει ο Θεός και τι κάνουμε εμείς. Το δικό μας μέρος είναι εμείς να μείνουμε σταθεροί στην πίστη μας στον Χριστό και να ανταποκριθούμε στις παροτρύνσεις της Γραφής. Από την πλευρά Του ο Θεός μάς δίνει τη δύναμη να μείνουμε σταθεροί και να κρατήσουμε γερά αυτά που μας παραδόθηκαν.
3. Η αποτελεσματικότητά μας εξαρτάται από τον Θεό
"Tέλος, αδελφοί, προσεύχεστε, για μας, για να τρέχει ο λόγος του Kυρίου και να δοξάζεται, καθώς και σε σας, και για να ελευθερωθούμε από τους παράλογους και πονηρούς ανθρώπους· επειδή, η πίστη δεν υπάρχει σε όλους. Πιστός, όμως, είναι ο Kύριος, ο οποίος θα σας στηρίξει και φυλάξει από τον πονηρό." (Β΄ Θεσσαλονικείς 3:1-3).
Μετά τη σταθερότητα στη διδασκαλία και στις εντολές που μας παραδόθηκαν, ο Παύλος ζητάει από τους πιστούς να προχωρήσουν σε κάτι ακόμα πιο δραστικό: να προσεύχονται για τη διάδοση του κηρύγματος. Το αίτημα προσευχής του Παύλου έχει θετική και αρνητική διάσταση: Η θετική διάσταση είναι το μήνυμα του ευαγγελίου να εξαπλωθεί γρήγορα και να εκτιμηθεί από τον κόσμο. Η εικόνα εδώ είναι του δρομέα που τρέχει γρήγορα κι ο κόσμος γύρω τον χειροκροτεί. Το μήνυμα του Θεού «δοξάζεται» όταν οι άνθρωποι το δέχονται κι ανταποκρίνονται σ’ αυτό. Κι αυτό έκαναν οι Θεσσαλονικείς όταν δέχτηκαν το κήρυγμα του Παύλου.
Η αρνητική διάσταση του αιτήματος του Παύλου είναι ο Θεός να προστατέψει τον Παύλο και τους συντρόφους του από ανθρώπους που εναντιώνονται βίαια στο έργο του κηρύγματος του ευαγγελίου. Για άλλη μια φορά, βλέπουμε αυτή τη διάσταση ανάμεσα στο τι κάνουμε εμείς και τι κάνει ο Θεός. Εμείς, όπως και ο Παύλος, κάνουμε ό,τι μπορούμε με όλες μας τις δυνάμεις και όλα τα μέσα, για να διαδοθεί και να κηρυχθεί το μήνυμα του ευαγγελίου (Ιεραποστολές – Βιβλικές Εταιρίες – Γεδεωνίτες κλπ.)
Καθώς διαβάζουμε την Καινή Διαθήκη, έχουμε την αίσθηση ότι ο Παύλος ήταν ένας έξυπνος στρατηγός με αυτά που σχεδίαζε και έκανε. Ο Παύλος είχε στόχους, έκανε στρατηγικά σχέδια, φρόντιζε να βεβαιωθεί ότι το μήνυμά του ήταν ξεκάθαρο για την πίστη στον Χριστό, είχε μια μεθοδικότητα. Με λίγα λόγια, ο Παύλος εργαζόταν σκληρά ώστε η διακονία του να έχει πλούσια αποτελέσματα. Από την πλευρά του Θεού, εξάλλου, ο Θεός είναι Αυτός που έκανε αποδοτική τη διακονία του Παύλου. Ο Θεός είναι Αυτός που γκρέμισε τα εμπόδια, έτσι ώστε ο Λόγος Του να μπορεί να εξαπλώνεται γρήγορα και οι άνθρωποι ν’ ακούν ξεκάθαρο το ευαγγέλιο.
4. Η ικανότητά μας να υπακούμε εξαρτάται από τον Θεό
"Έχουμε, όμως, πεποίθηση στον Kύριο για σας, ότι εκείνα που σας παραγγέλλουμε, και τα εκτελείτε και θα τα εκτελείτε. O δε Kύριος είθε να κατευθύνει τις καρδιές σας στην αγάπη του Θεού, και στην υπομονή του Xριστού." (Β΄ Θεσσαλονικείς 3:4,5).
Για άλλη μια φορά ο Παύλος εκφράζει την εμπιστοσύνη του στα εδ. 4,5. Είναι πεπεισμένος εν Κυρίω για τους Θεσσαλονικείς, ότι θα συνεχίσουν να εφαρμόζουν αυτά που τους παραγγέλλει. Η εμπιστοσύνη αυτή του Παύλου δεν στηρίζεται μόνο στους Θεσσαλονικείς – σαν να είχαν κατά κάποιον τρόπο μέσα τους υπεράνθρωπες δυνάμεις – αλλά στηρίζεται και στην πεποίθησή του ότι ο Θεός είναι αξιόπιστος. Βλέπει ότι οι Θεσσαλονικείς αδελφοί του καταβάλλουν κάθε προσπάθεια να υπακούσουν στον Θεό. Η υπακοή τους μπορεί να είναι μερική και ατελής, αλλά φαίνεται ότι προσπαθούν. Και το γεγονός ότι προσπαθούν, είναι απόδειξη πως ο Θεός εργάζεται στη ζωή τους, κάτι που καθιστά τον Παύλο ακόμη πιο σίγουρο ότι θα συνεχίσουν να αυξάνουν στην υπακοή τους.
Στο εδ. 4 ο Παύλος εστιάζει στο μέρος των Θεσσαλονικέων, που είναι η υπακοή. Αλλά στο εδ. 5 αρχίζει να προσεύχεται και πάλι, αυτή τη φορά ο Κύριος να κατευθύνει την καρδιά τους στην αγάπη του Θεού και την υπομονή του Χριστού. Όταν η καρδιά μας εμποτίζεται από την απίστευτη αγάπη του Θεού, και την απέραντη υπομονή του Ιησού στις θλίψεις, οδηγούμαστε εντελώς φυσιολογικά στην υπακοή. Η υπακοή στη Βίβλο είναι θέμα αγάπης (βλ. Ιωάννης 4:15· 15:9).
Εδώ, για άλλη μια φορά, βλέπουμε τη διάσταση ανάμεσα στο μέρος του Θεού και στο μέρος το δικό μας. Από την πλευρά μας, εμείς καλούμαστε να υπακούσουμε. Η υπακοή είναι θέμα της θέλησής μας. Να διαλέξουμε το θέλημα του Θεού, αντί του δικού μας θελήματος και τρόπου ζωής. Αλλά από την πλευρά του Θεού, Εκείνος είναι που κατευθύνει τις καρδιές μας να υπακούν, γιατί θα αγαπούν όπως ο Θεός, και θα υπομένουν όπως ο Χριστός.
Έτσι, εδώ έχουμε έναν τελευταίο λόγο για να είμαστε σίγουροι πως ο Θεός θα ολοκληρώσει το έργο Του μέσα μας. Ο λόγος αυτός είναι η ικανότητά μας να υπακούμε – και αυτό εξαρτάται από τον Θεό.
Χάρης Νταγκουνάκης
πηγή: newlifechurch.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο δεν θα δημοσιεύονται.