«Στα ουσιώδη ενότητα, στα επουσιώδη ελευθερία, σε όλα αγάπη»;

Οι περισσότεροι Χριστιανοί έχουν ακούσει αυτή την παραλλαγή του ιστορικού χριστιανικού αποφθέγματος. Είναι ένα από τα αγαπημένα εκείνων που δίνουν έμφαση στην οικουμενιστική αγάπη έναντι της δογματικής συμφωνίας.

Δεν έχω ακούσει ποτέ να το χρησιμοποιεί κάποιος που υποστηρίζει τη Βιβλική αλήθεια, αλλά πάντα από εκείνους που θα ήθελαν να παραβλέψουμε τις δογματικές διαφορές και να εγκαταλείψουμε την επιδίωξη της δογματικής ενότητας στην εκκλησία.

Γιατί συμβαίνει αυτό;

Ο μύθος της Εκκλησίας του πρώτου αιώνα

Όταν μιλάμε για εκκλησιαστική ιστορία, υπάρχει ένας κοινός μύθος για την εκκλησία του πρώτου αιώνα.

Ο μύθος έχει ως εξής: "δεν υπήρχαν διαιρέσεις στην πρώτη εκκλησία, επειδή ήταν τόσο κοντά στη διακονία του Ιησού".

Ο μύθος είναι πιο δημοφιλής μεταξύ εκείνων που αρνούνται την ειδική αποστολικότητα του Παύλου. Η περιγραφή για τις συνέπειες της επίσκεψης του Αγίου Πνεύματος στο πιστό υπόλοιπο του λαού Ισραήλ την Πεντηκοστή, βοηθά στη διαιώνιση του μύθου:

«Kαι όλοι εκείνοι που πίστευαν ήσαν μαζί, και είχαν τα πάντα κοινά» (Πράξεις 2:44).

Όταν η πίστη στον Ιησού δεν μπορεί να σε σώσει

«Έχεις σωθεί;»

«Πιστεύω στον Ιησού».

Αν νομίζεις ότι αυτό είναι που σε σώζει, μπορεί να έχεις εξαπατηθεί. Λες, γιατί κάποιος που πιστεύει στον Ιησού δεν θα σωθεί;

Επειδή, μπορεί να πιστεύεις στον Ιησού και να μην έχεις σωθεί.

Μη με παρεξηγείς. Κι εγώ πιστεύω στον Ιησού και ότι η σωτηρία όλων των ανθρώπων βρίσκεται μόνο σε Αυτόν. Ωστόσο, τα μεγαλύτερα ψέματα μοιάζουν με αλήθεια. Το ψέμα σε αυτό το ψεύτικο ευαγγέλιο γίνεται προφανές, όταν σκεφτείς τι δεν εκφράζεται από αυτή την υπεραπλουστευμένη δήλωση.

Για παράδειγμα, οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν στον Ιησού: θεωρείται προφήτης στη θρησκεία του Ισλάμ και του Κορανίου. Οι Ινδουιστές πιστεύουν στον Ιησού: είναι ένας μεγάλος γκουρού γι' αυτούς. Οι ιστορικοί πιστεύουν στον Ιησού: ήταν Εβραίος του πρώτου αιώνα που έζησε στη Γαλιλαία. Ακόμα και τα δαιμόνια πιστεύουν στον Ιησού και τρέμουν!

Πώς μπορώ να ξέρω ότι έχω σωθεί;

Ας είμαστε ειλικρινείς. Εάν δεν ξέρεις ότι έχεις σωθεί, είναι επειδή δεν έχεις σωθεί.

Δεν προσπαθώ να είμαι σκληρός ή κακός, αλλά απλά ειλικρινής. Θα ήταν το χειρότερο είδος αμέλειας, αν σε ενθάρρυνα να πιστέψεις ότι έχεις σωθεί, αν στην πραγματικότητα δεν είσαι σωσμένος/η.

Μη σωσμένοι άνθρωποι περιφέρονται στη γη νομίζοντας ότι έχουν δικαιωθεί από τον Θεό, χωρίς να έχουν. Αυτή η πραγματικότητα μπορεί να οδηγήσει στην ειλικρινή ερώτησή σου σχετικά με το πώς να μάθεις εάν έχεις σωθεί. Η ερώτηση αυτή είναι η σπουδαιότερη που θα μπορούσε να κάνει κανείς, γιατί η απάντηση είναι η κατανόηση του ευαγγελίου που σώζει.

Πολλοί άνθρωποι παραμένουν αβέβαιοι για τη σωτηρία τους, εξαιτίας του φόβου ότι έχουν αφήσει κάτι ανεκπλήρωτο, δεν είπαν κάτι σωστά, δεν είναι αρκετά άξιοι ή δεν έχουν κάνει το σωστό για να γίνουν αποδεκτοί από τον Θεό.

Ίσως αυτός να είσαι εσύ! Θέλεις να κάνεις το σωστό και θέλεις να σωθείς, αλλά δεν ξέρεις με βεβαιότητα τον τρόπο. Αυτό που πρέπει να γνωρίζεις, είναι το ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού.

Ακολουθώντας τον Ιησού

Είναι τόσο συνηθισμένο να πνευματικοποιούμε τη Γραφή, ώστε πολλά πράγματα που λένε σήμερα οι Χριστιανοί, να μη έχουν πραγματικό Βιβλικό νόημα. Ένα συνηθισμένο παράδειγμα ανούσιου χριστιανικού λόγου είναι, όταν λέμε σε κάποιον «να ακολουθεί τον Ιησού».

Πού ακριβώς Τον ακολουθούμε; Και πώς;

Μια παραλλαγή αυτού είναι η τάση να αποκαλείτε τον εαυτό σας «ακόλουθο του Ιησού» αντί για Χριστιανό. Υποθέτω ότι η σκέψη είναι ότι το να αποκαλείσαι Χριστιανός φανερώνει προσκόλληση στη δογματική παράδοση, ενώ το «να ακολουθείς τον Ιησού» μοιάζει περισσότερο με εγγραφή στη ...σελίδα του Κυρίου στο Facebook.

Αυτό που πρέπει να σας πουν οι ποιμένες

Δεν είναι ασυνήθιστο να ακούς ποιμένες, καλούς και κακούς, νέους και ηλικιωμένους, φιλελεύθερους και συντηρητικούς, να ισχυρίζονται ότι έχουν ένα ειδικό χρίσμα από τον Θεό. Αυτό το χρίσμα υποτίθεται ότι τους δίνει μια θεόδοτη εξουσία ανάμεσα σε μια ομάδα πιστών και μια πιο «ευλογημένη» γνώμη. Η βιβλική αλήθεια όμως είναι ότι αυτοί που υπηρετούν ως ποιμένες ή δάσκαλοι, βρίσκονται στην ίδια πνευματική θέση ενώπιον του Θεού όπως κάθε άλλο μέλος της Εκκλησίας.

Ένας ποιμένας δεν μπορεί να συγχωρήσει αμαρτίες. Δεν έχει μια ιδιαίτερη επικοινωνία με τον Θεό. Δεν έχει κάποια μυστική πηγή γνώσης της Αγίας Γραφής που δεν είναι προσβάσιμη από κάθε άλλο μέλος του Σώματος. Δεν είναι με κανένα τρόπο ο μεσολαβητής σας στον Θεό (Α' Τιμόθεο 2:5).

Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν ψευδείς διδασκαλίες;

Αφού οι άνθρωποι θέλουν να είναι σωστοί, τότε γιατί πιστεύουν σε μια ψευδή διδασκαλία;

Οι άνθρωποι δεν την πιστεύουν από επιλογή. Νομίζουν ότι είναι αλήθεια.

Γιατί οι άνθρωποι χάνονται όταν οδηγούν; Αυτό που νόμιζαν ότι ήταν σωστό, ήταν λάθος, γιατί δεν είδαν τη μεγάλη εικόνα.

Με τα σύγχρονα συστήματα GPS και τις δορυφορικές εικόνες, είναι πιο δύσκολο να λάβετε σήμερα λάθος οδηγίες, αλλά αυτό δεν συμβαίνει πάντα.

Οι ψευδοδιδάσκαλοι αφθονούν, και σε συνδυασμό με μια ικανότητα ευγλωττίας και "ήπιο" μήνυμα, είναι εύκολο να πιστέψουμε αυτούς τους άρτια μορφωμένους αυτοαποκαλούμενους γκουρού.

H ματαιολογία του Νόμου

"...Να παραγγείλεις σε μερικούς να μη διδάσκουν διαφορετικές διδασκαλίες, ούτε να προσέχουν σε μύθους και απέραντες γενεαλογίες, που προξενούν φιλονικίες μάλλον παρά την οικοδομή του Θεού στην πίστη, έτσι να κάνεις. Tο τέλος δε της παραγγελίας είναι αγάπη από καρδιά καθαρή και συνείδηση αγαθή, και πίστη ανυπόκριτη· από τα οποία μερικοί, καθώς αποπλανήθηκαν, εκτράπηκαν σε ματαιολογία, θέλοντας να είναι δάσκαλοι του νόμου, ενώ δεν καταλαβαίνουν ούτε όσα λένε ούτε για ποια πράγματα δίνουν διαβεβαιώσεις" (Α' Τιμόθεο 1:3β-7).

Στο χωρίο αυτό, ο Παύλος αναφέρεται σε κάποιους που εξετράπησαν από μια ειλικρινή πίστη, σε ματαιολογία, επιθυμώντας να γίνουν δάσκαλοι του νόμου. Ο Παύλος φυλακίστηκε για "το ευαγγέλιό του", που φαινόταν αντίθετο με τη θρησκευτική παράδοση των συμπατριωτών του (Β' Τιμόθεο 2:8,9).

"Κορώνα-γράμματα" ή ορθοτόμηση;

Αν και μπορεί να έχουμε μια καρδιά υπακοής για να κάνουμε οτιδήποτε μας διδάσκει ο Κύριος, είναι αδύνατο να κάνουμε ό,τι ορίζει η Βίβλος. Η Βίβλος περιέχει τις οδηγίες του Θεού σε διαφόρους ανθρώπους κατά τη διάρκεια χιλιάδων ετών. Είναι αδύνατο να κάνουμε όλα όσα λέει η Βίβλος. Κανείς δεν το έκανε ποτέ.

Ο κάθε πιστός επιλέγει ποιο μέρος της Βίβλου έχει μεγαλύτερη βαρύτητα, για να υπακούσει σε αυτό. Ο καθένας πρέπει να επιλέξει. Εκείνοι που ισχυρίζονται ότι δεν επιλέγουν, απλώς αγνοούν τις διαφορετικές οδηγίες της θεόπνευστης Βίβλου.

Οι περισσότεροι Χριστιανοί συνήθως επιλέγουν τα 4 τέσσερα ευαγγέλια, επειδή αναφέρονται στην επίγεια διακονία και διδασκαλία του Κυρίου Ιησού. Ωστόσο, δεν είναι όλη η Γραφή εμπνευσμένη από τον Θεό (Β' Τιμόθεο 3:16);

Έχεις σωθεί;

Έχεις σωθεί; Αυτή η ερώτηση πρέπει να απαντηθεί με ένα "ναι" ή ένα "όχι", αλλά αυτό δεν γίνεται σχεδόν ποτέ. Μερικές από τις πιο συνηθισμένες απαντήσεις είναι:

1. Κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ.
2. Έχω βαφτιστεί.
3. Πιστεύω στον Θεό.
4. Βασικά είμαι καλός άνθρωπος.
5. Προσπαθώ να ζω σύμφωνα με τον Χρυσό Κανόνα.
6. Είμαι μέλος μιας εκκλησίας.
7. Πάντα ήμουν Χριστιανός.
8. Έχω κάνει τον Χριστό Κύριο της ζωής μου.
9. Δεν έχω κάνει ποτέ κάτι πολύ κακό.
10. Προσπαθώ να τηρώ τις Δέκα Εντολές.
11. Έκανα την "προσευχή του αμαρτωλού".
12. Ο πατέρας μου / ο παππούς / κ.λπ. είναι ιεροκήρυκας / πρεσβύτερος / διάκονος.