H ματαιολογία του Νόμου

"...Να παραγγείλεις σε μερικούς να μη διδάσκουν διαφορετικές διδασκαλίες, ούτε να προσέχουν σε μύθους και απέραντες γενεαλογίες, που προξενούν φιλονικίες μάλλον παρά την οικοδομή του Θεού στην πίστη, έτσι να κάνεις. Tο τέλος δε της παραγγελίας είναι αγάπη από καρδιά καθαρή και συνείδηση αγαθή, και πίστη ανυπόκριτη· από τα οποία μερικοί, καθώς αποπλανήθηκαν, εκτράπηκαν σε ματαιολογία, θέλοντας να είναι δάσκαλοι του νόμου, ενώ δεν καταλαβαίνουν ούτε όσα λένε ούτε για ποια πράγματα δίνουν διαβεβαιώσεις" (Α' Τιμόθεο 1:3β-7).

Στο χωρίο αυτό, ο Παύλος αναφέρεται σε κάποιους που εξετράπησαν από μια ειλικρινή πίστη, σε ματαιολογία, επιθυμώντας να γίνουν δάσκαλοι του νόμου. Ο Παύλος φυλακίστηκε για "το ευαγγέλιό του", που φαινόταν αντίθετο με τη θρησκευτική παράδοση των συμπατριωτών του (Β' Τιμόθεο 2:8,9).  

Ο Θεός είπε μέσω του Παύλου ότι ο νόμος ήταν απλώς ένας παιδαγωγός, για να μας φέρει στον Χριστό. "Τώρα, όμως, που ήρθε η πίστη, δεν είμαστε πλέον κάτω από παιδαγωγό" (Γαλάτες 3:24,25).

"Aποχωριστήκατε από τον Xριστό, όσοι ανακηρύσσεστε δίκαιοι από τον νόμο· ξεπέσατε από τη χάρη" (Γαλάτες 5:4).

Εάν αυτό πραγματικά αληθεύει, τότε η διδασκαλία για δικαίωση μέσω του νόμου θα ήταν σίγουρα ματαιολογία. Γνωρίζουμε ήδη ότι ο νόμος έδειξε τη γνώση της αμαρτίας, και ο θάνατος προήλθε από την αμαρτία! Πού είναι το μήνυμα της ελπίδας, αν με τον νόμο περισσεύει το αμάρτημα (Ρωμαίους 5:20);

Ωστόσο, βρίσκουμε τον Μωυσή να δηλώνει το ακριβώς αντίθετο στο βιβλίο του νόμου!

"Eπειδή, αυτός δεν είναι σε σας ένας μάταιος λόγος· επειδή, αυτή είναι η ζωή σας· και με τον λόγο αυτό θα μακροημερεύσετε επάνω στη γη, προς την οποία διαβαίνετε τον Iορδάνη για να την κληρονομήσετε" (Δευτερονόμιο 32:47).

Ο Μωυσής διακήρυξε επίσης:

"και θα είναι σε μας δικαιοσύνη, αν προσέχουμε να εκτελούμε όλες αυτές τις εντολές μπροστά στον Kύριο τον Θεό μας, καθώς μας πρόσταξε" (Δευτερονόμιο 6:25).

Δεν μπορεί να γίνει πιο σαφές ότι ο Μωυσής δίδαξε τη δικαιοσύνη μέσω της υπακοής στον νόμο και δεν γνώριζε τίποτε για τη δωρεάν δικαίωση που υπάρχει στον Σταυρό. Αν ήξερε, τότε δεν θα είχε διδάξει τον νόμο, αλλά τη χάρη.

Αντίθετα, ήταν πιστός στις οδηγίες που του έδωσε ο Κύριος ως χορηγός του παιδαγωγού που θα έδειχνε σε έναν αμαρτωλό κόσμο την ανάγκη του για έναν Σωτήρα.

Αυτό που μπορούμε να μάθουμε από αυτά τα δύο φαινομενικά αντιφατικά εδάφια, είναι ότι η σωτήρια χάρη του Θεού, χωρίς τον νόμο, δεν έγινε γνωστή μέχρι να αποκαλυφθεί για πρώτη φορά στον απόστολο Παύλο: "Πιστός ο λόγος και άξιος κάθε αποδοχής, ότι ο Iησούς Xριστός ήρθε στον κόσμο για να σώσει τους αμαρτωλούς, από τους οποίους πρώτος είμαι εγώ· αλλά, γι’ αυτό ελεήθηκα, ώστε ο Iησούς Xριστός να δείξει πρώτα σε μένα την όλη μακροθυμία του, για παράδειγμα αυτών που πρόκειται να πιστεύουν σ’ αυτόν για αιώνια ζωή" (Α' Τιμόθεο 1:15,16).

Δεν ήταν ματαιότητα για τον Εβραίο της Παλαιάς Διαθήκης να διδάσκει και να διδάσκεται τον νόμο (Δευτερονόμιο 6:25). Ούτε ήταν μάταιο για τους μαθητές του Χριστού να διδάξουν την εκπλήρωση του νόμου (Ματθαίος 5:19). Αλλά τώρα, αφού το μυστήριο του Σταυρού αποκαλύφθηκε, και η χάρη του Θεού αφορά σε όλους τους ανθρώπους, θα ήταν ματαιότητα να βάλουμε τους ανθρώπους ξανά σε ζυγό δουλείας.

"Τώρα, όμως, που ήρθε η πίστη, δεν είμαστε πλέον κάτω από παιδαγωγό" (Γαλάτες 3:25).

Δοξάζουμε τον Θεό που μέσω του θανάτου του Υιού Του, ελευθερωθήκαμε από τον νόμο και εισήλθαμε στη χάρη του Θεού, που κάποτε ήταν άγνωστη αλλά τώρα αποκαλύφθηκε σε όλους τους ανθρώπους!

Justin Johnson

Διαβάστε επίσης:
"Κορώνα-γράμματα" ή ορθοτόμηση;