Μια άλλη "Κυρίου εντολή" είναι, ίσως, το ".. ούτως ο Κύριος διέταξεν τοις το ευαγγέλιον καταγγέλουσιν εκ του ευαγγελίου ζην" (Α' Κορ. 9:14). Και λέμε "ίσως", αφενός διότι το ρήμα "διατάσσω" (με σημασία "τακτοποιώ, δίνω οδηγίες") έχει μικρότερο νοηματικό εννοιολογικό πλάτος από το ρήμα "εντέλλομαι" (ακόμα και από το ρήμα "παραγγέλλω", που είδαμε παραπάνω), αφετέρου διότι, όπως είναι γνωστό, ο απόστολος Παύλος εφήρμοσε μια πολύ "ελαστική" τήρηση αυτού του "Κυρίου διατάγματος".
Όπως και να έχει το πράγμα, σίγουρα δεν έχουμε και εδώ "τήρηση/ποίηση" από πλευράς εκκλησιών. Καταρχήν, είναι ξεκάθαρο ότι πρόκειται για τον "άξιο του μισθού του εργάτη", ο οποίος "το ευαγγέλιον καταγγέλλει", δηλαδή τον "ευαγγελιστή" που κηρύττει, και το κήρυγμα του Ευαγγελίου δεν γίνεται από τον άμβωνα στην εκκλησία προς τους ήδη πιστούς, αλλά στους δρόμους προς τους απίστους (ενδοεκκλησιαστικά υπάρχει η αποστολική οδηγία "να κάνει ο κατηχούμενος - όχι ο ήδη πιστός - τον κατηχούντα - ποιμένα ή δάσκαλο - κοινωνό σε όλα του τα αγαθά", αλλά αυτή είναι άλλη περίπτωση) και, όντως, κάθε εκκλησία πρέπει να διαθέτει την αληθινή διακονία του ευαγγελιστή και να την υποστηρίζει πνευματικά και οικονομικά. Επίσης, η ψευτοκαύχηση των "ψευτοευαγγελιστών του άμβωνα" περί δήθεν "αδάπανου ευαγγελίου" είναι αστεία, διότι ο Παύλος δεν διδάσκει κάτι τέτοιο. Ο ίδιος γράφει προς τους Κορινθίους "άλλας εκκλησίας εσύλησα λαβών οψώνιον προς την υμών διακονίαν" (Β' Κορ. 11:8) και είναι προφανές ότι μόνο στην Κόρινθο εφήρμοσε αυτή την πρακτική, πιθανότατα επειδή αυτό έκρινε επιβεβλημένο για την περίσταση, με κριτήριο ότι η Κόρινθος της εποχής του ήταν κάτι σαν το σημερινό Μόντε Κάρλο...
Άλλες, ρητά διατυπωμένες, "Κυρίου εντολές", εγώ προσωπικά δεν διακρίνω στην Καινή Διαθήκη, αν και θα μπορούσαμε να προβληματιστούμε σχετικά με τις περιπτώσεις που γίνεται λόγος για "θέλημα Θεού" (π.χ. "ο αγιασμός υμών, απέχεσθαι υμάς από της πορνείας", Α' Θεσσ. 4:3, ή "πάντοτε χαίρετε, αδιαλείπτως προσεύχεσθε, εν παντί ευχαριστείτε κλπ ", Α' Θεσσ. 5:16-22), καθώς είναι λογικό το "Θεού θέλημα" να εκφράζεται ως "εντολή". Πάντως, το μείζον ζήτημα είναι αν οι, ρητά εκφρασμένες, "Κυρίου εντολές" "τηρούνται/ποιούνται" από την Εκκλησία - και εκεί η γνώμη μας είναι σαφώς αρνητική.
Αυτή η μελέτη βασίστηκε πάνω στην, καταλυτικά απλή και σαφή, εξίσωση του αποστόλου Ιωάννη "αγάπη προς τον Θεό και προς τους αδελφούς = τήρηση/ποίηση των εντολών του Θεού, οι οποίες βαριές δεν είναι". Ο απόστολος, όμως, αναπτύσσει στη συνέχεια και ένα πολύ ενδιαφέρον σκεπτικό σχετικά με την "τήρηση/ποίηση των εντολών του Θεού, καθώς και με το ότι αυτές "βαριές δεν είναι". Γράφει: "ότι παν το γεγεννημένον εκ του Θεού νικά τον κόσμον' και αύτη εστίν η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών". Άρα, η πίστη "των γεγεννημένων εκ του Θεού" νικά τον κόσμο, που σημαίνει "τηρεί/ποιεί τις εντολές του Θεού", οι οποίες για αυτούς - και όχι, φυσικά, για τον κόσμο - βαριές δεν είναι' άρα "ο κόσμος" αντίκειται πεισματικά στην "τήρηση/ποίηση" αυτών των συγκεκριμένων εντολών. Τότε, η αθέτηση της "ανοιχτής" εκκλησιαστικής σύναξης/συνέλευσης, η αθέτηση της "αγαπητικής" "αναμνηστικής" απλότητας του Κυριάκου δείπνου, η αθέτηση των αρχών του "αγίου γάμου", με όλη την περισπούδαστη "ευσεβίζουσα" θρησκευτικότητά τους, δεν είναι παρά "ήττα από τον κόσμο" εκείνων που, το λιγότερο, δεν "στέκονται - πλέον - στην πίστη"! Φαίνεται ότι, τελικά, η εκκοσμίκευση της εκκλησίας είναι θέμα πολύ βαθύτερο από την εξωτερική εμφάνιση των αγίων...
Επιμύθιο: θυμάμαι τη συζήτηση που είχα κάποτε με κάποιον μεγαλόσχημο επίσκοπο μιας νομικιστικής (το διευκρινίζω, διότι υπάρχουν και οι "ελευθεριάζουσες" τέτοιες) εκκλησίας και τον ρώτησα γιατί, κατά τη διδασκαλία του, είχε κάνει κυριολεκτικά ..."γαργάρα" την "Κυρίου εντολή" περί του δικαιώματος της πιστής γυναίκας να προχωρήσει σε διάσταση από τον πιστό της άνδρα, υπό τον περιορισμό να μη διαλύσει τον γάμο και συνάψει άλλον. Χρειάστηκε μισής ώρας διάλογος για να πειστεί ότι πράγματι υπάρχει κάτι τέτοιο στην Γραφή και άλλης μισής για να παραδεχτεί ότι πράγματι εννοεί αυτό που γράφει. Και τότε το "ξεφούρνισε": "μα, αν το διδάξω αυτό στην εκκλησία, η μισή εκκλησία θα χωρίσει"! Του απάντησα ότι πλανιέται αν νομίζει πως η εκκλησία, στην οποία διακονεί, είναι εκκλησία της Καινής Διαθήκης, και κάπου εκεί τελείωσε αυτός ο, όντως εποικοδομητικότατος, διάλογος...
Ε. Σταυρόπουλος
Διαβάστε εδώ το 3ο μέρος
Διαβάστε εδώ το 2ο μέρος
Διαβάστε εδώ το 1ο μέρος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο δεν θα δημοσιεύονται.