Η βασική τεχνική θρησκευτικής χειραγώγησης βασίζεται στον συστηματικό ψυχαναγκασμό των "μαθητών" από τους "δασκάλους" (τα εισαγωγικά απολύτως απαραίτητα), στο να τους ...πριζώνεις συνέχεια να "δουλεύουν" (από το "δούλος"). Άλλωστε, και ομολογώ ότι το γνωρίζω από, ευτυχώς προσωρινή, προσωπική επαγγελματική πείρα, κάθε ανεπαρκής δάσκαλος, που έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του, όλα τα φορτώνει στις πλάτες των μαθητών του.
Ουσιαστικά, πάντως, πρόκειται για την γνωστή παμπάλαια "καλή" φαραωνική Αιγυπτιακή μέθοδο. Έτσι, οι "ιουδαΐζοντες" σε πιέζουν ασφυκτικά (από αγνό ενδιαφέρον, βεβαίως βεβαίως...) να εφαρμόζεις τους κανόνες τους (π.χ. τη συμμετοχή στο "σωτηριακό" Κυριακό Δείπνο!), για να "μη χάσεις την Αρπαγή ή τη σωτηρία σου", άλλοι - πιο "πνευματικοί" υποτίθεται - να "αφιερώνεσαι" στον Κύριο, είτε για να αποσπάσεις το Ρήμα Του είτε για να "εργαστείς στο έργο Του", άλλοι - πιο παραδοσιακοί - να μελετάς με ζήλο τη Γραφή σου, λες και αν διαπιστώσεις, πιθανές έστω, σοβαρές αποκλίσεις από τις δογματικές αρχές που σου επιβάλλουν, θα ασχοληθεί κανείς με τις ενστάσεις σου, κ.ο.κ.
Το μόνο που δεν τους ενδιαφέρει είναι να εφαρμόσουν την "Κυρίου εντολή", τη ρητή, τη σχετική με τον τρόπο "οικοδομής τής εκκλησίας" - γι' αυτό είναι, μονίμως, υποχρεωμένοι να συντηρούν υποκατάστατα..."Πετάνε" και κανένα ανόητο θρησκευτικό "ευφυολόγημα", λ.χ. ότι η εκκλησία είναι, λέει, "νοσοκομείο" - λες και ο απόστολος δεν διακηρύττει για τους πιστούς και αγίους ότι "είστε πεπληρωμένοι (παρακείμενος: "γίνατε κάποτε και παραμένετε μέχρι σήμερα") εν Χριστώ Ιησού" - και "έρχεται και δένει η μαγιά"...
Ε. Σταυρόπουλος
Διαβάστε ακόμη:
Εκκλησία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια με προσβλητικό ή υβριστικό περιεχόμενο δεν θα δημοσιεύονται.