Γιατί είναι τόσο σημαντική η υγιής διδασκαλία

Ο Παύλος παραγγέλλει στον Τίτο, «Εσύ, όμως, να λες όσα αρμόζουν στην υγιαίνουσα διδασκαλία» (Τίτο 2:1). Μια τέτοια εντολή καθιστά προφανές ότι η υγιής διδασκαλία είναι σημαντική. Αλλά γιατί; Έχει πραγματικά σημασία το τι πιστεύουμε;

Η υγιής διδασκαλία είναι σημαντική διότι η πίστη μας βασίζεται σ’ ένα συγκεκριμένο μήνυμα. Η συνολική διδασκαλία της εκκλησίας περιέχει πολλά στοιχεία, αλλά το κύριο μήνυμα ορίζεται ρητά: «Ο Χριστός πέθανε εξαιτίας των αμαρτιών μας σύμφωνα με τις γραφές… και ότι την τρίτη ημέρα αναστήθηκε σύμφωνα με τις γραφές» (Α΄ Κορινθίους 15:3,4). Αυτό είναι το ξεκάθαρο μήνυμα του ευαγγελίου που παραδόθηκε «εν πρώτοις». Όταν αλλάζεις το μήνυμα, η βάση της πίστης μετατοπίζεται από τον Χριστό σε κάτι άλλο. Ο αιώνιος προορισμός μας εξαρτάται από την ακοή «του λόγου της αλήθειας, του ευαγγελίου της σωτηρίας σας» (Εφεσίους 1:13, δες επίσης Β΄ Θεσσαλονικείς 2:13,14).

Η υγιής διδασκαλία είναι σημαντική διότι το ευαγγέλιο αποτελεί μια ιερή πίστη, και δεν τολμάμε να αλλοιώσουμε την επικοινωνία του Θεού με τον κόσμο. Καθήκον μας είναι να μεταδώσουμε το μήνυμα, όχι να το αλλάξουμε. Ο Ιούδας εκφράζει το κατεπείγον της διαφύλαξης της πίστης: «αναγκάστηκα να σας γράψω, προτρέποντας στο να αγωνίζεστε για την πίστη, η οποία μια φορά για πάντα παραδόθηκε στους αγίους» (Ιούδα 1:3· δες επίσης Φιλιππησίους 1:27). Η λέξη «επαγωνίζομαι» μεταφέρει την ιδέα του κοπιαστικού αγώνα που γίνεται υπέρ κάποιου, όπου ο αγωνιζόμενος δίνει όλα όσα έχει. Η Αγία Γραφή περιέχει την προειδοποίηση να μη προσθέτουμε ούτε να αφαιρούμε από τον λόγο του Θεού (Αποκάλυψη 22:18,19). Αντί ν’ αλλάξουμε την διδασκαλία των αποστόλων, παραλαμβάνουμε ό,τι μας έχει παραδοθεί και το διαφυλάσσουμε «ως υπόδειγμα τών υγιαινόντων λόγων για την πίστη και την αγάπη στον Ιησού Χριστό» (Β΄ Τιμόθεο 1:13).

Η υγιής διδασκαλία είναι σημαντική διότι η πίστη μας επηρεάζει τις πράξεις μας. Η συμπεριφορά αποτελεί επέκταση της θεολογίας, και υπάρχει ευθεία συσχέτιση μεταξύ αυτού που σκεπτόμαστε και αυτού που πράττουμε. Για παράδειγμα, δύο άνθρωποι στέκονται στο ψηλότερο σημείο μιας γέφυρας· ο ένας πιστεύει ότι μπορεί να πετάξει και ο άλλος πιστεύει ότι δεν μπορεί. Οι επόμενες ενέργειές τους θα είναι τελείως ανόμοιες. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο άνθρωπος που πιστεύει πως δεν ισχύει καμία διάκριση μεταξύ σωστού και λάθους, είναι φυσικό να φερθεί διαφορετικά από τον άνθρωπο που πιστεύει σε καλώς καθορισμένα ηθικά πρότυπα. Σε έναν από τους βιβλικούς καταλόγους αμαρτιών, αναφέρονται η ανυπακοή, ο φόνος, το ψέμα και το δουλεμπόριο. Ο κατάλογος καταλήγει «και οτιδήποτε άλλο αντιβαίνει στην υγιαίνουσα διδασκαλία» (Α΄ Τιμόθεο 1:9,10). Με άλλα λόγια, η αληθής διδασκαλία προάγει την δικαιοσύνη· η αμαρτία ευδοκιμεί όπου «η υγιής διδασκαλία» αντιμετωπίζει εναντίωση.

Η υγιής διδασκαλία είναι σημαντική διότι πρέπει να επιβεβαιώνουμε την αλήθεια μέσα σ’ έναν κόσμο ψεύδους. «Πολλοί ψευδοπροφήτες έχουν βγει στον κόσμο» (Α΄ Ιωάννου 4:1). Υπάρχουν πολλά ζιζάνια μέσα στο σιτάρι και λύκοι ανάμεσα στο κοπάδι (Ματθαίος 13:25, Πράξεις 20:29). Ο καλύτερος τρόπος να διακρίνεις την αλήθεια από το ψεύδος είναι να γνωρίζεις ποια είναι η αλήθεια.

Η υγιής διδασκαλία είναι σημαντική διότι το τέλος της υγιούς διδασκαλίας είναι ζωή. «Πρόσεχε στον εαυτό σου και στη διδασκαλία· επίμενε σ’ αυτά. Επειδή, κάνοντας αυτό, θα σώσεις και τον εαυτό σου και εκείνους που σε ακούν» (Α΄ Τιμόθεον 4:16). Αντιθέτως, το τέλος της νοθευμένης διδασκαλίας είναι καταστροφή. «Επειδή, μερικοί άνθρωποι εισχώρησαν λαθραία, οι οποίοι είχαν από τον παλιό καιρό προαναγγελθεί σ’ αυτήν την καταδίκη, ασεβείς, που μεταστρέφουν την χάρη του Θεού μας σε ασέλγεια, και αρνούνται τον μόνο δεσπότη Θεό και Κύριό μας, τον Ιησού Χριστό» (Ιούδα 1:4). Η αλλοίωση του μηνύματος της χάρης του Θεού συνιστά ασέβεια, και η καταδίκη σ’ ένα τέτοιο έργο είναι σοβαρή. Το κήρυγμα ενός άλλου ευαγγελίου (που δεν είναι πραγματικά ευαγγέλιο) επιφέρει κατάρα: «ας είναι ανάθεμα» (δες Γαλάτες 1:6-9).

Η υγιής διδασκαλία είναι σημαντική διότι ενθαρρύνει τους πιστούς. Η αγάπη για τον λόγο του Θεού φέρνει «πολλή ειρήνη» (Ψαλμός 119:165), κι εκείνοι που «κηρύττουν ειρήνη… κηρύττουν σωτηρία» είναι αληθώς «ωραίοι» (Ησαΐας 52:7). Ένας ποιμένας πρέπει να είναι «προσκολλημένος στον πιστό λόγο της διδασκαλίας, για να είναι δυνατός και να προτρέπει διαμέσου της υγιαίνουσας διδασκαλίας, και να εξελέγχει αυτούς που αντιλέγουν» (Τίτον 1:9).

Ο λόγος της σοφίας είναι «Μη μετακινείς αρχαία όρια, που έβαλαν οι πατέρες σου» (Παροιμίες 22:28). Αν τον εφαρμόσουμε στην υγιή διδασκαλία, το μάθημα είναι πως πρέπει να την διατηρήσουμε ακέραιη. Είθε να μη ξεφύγουμε από την «απλότητα που υπάρχει στον Χριστό» (Β΄ Κορινθίους 11:3).

Πηγή

Διαβάστε επίσης:
Γιατί οι άνθρωποι πιστεύουν ψευδείς διδασκαλίες;