"Mακάριο είναι το να δίνει κάποιος μάλλον, παρά να παίρνει": Ποιος δίνει σε ποιον;

Πόσο συχνά έχετε ακούσει ένα κήρυγμα για τα δέκατα βασισμένο στο Πράξεις 20:35: «Mακάριο είναι το να δίνει κάποιος μάλλον, παρά να παίρνει»;

Αυτό είναι ένα άλλο παράδειγμα κειμένου που απομονώθηκε καταχρηστικά από τα συμφραζόμενα.

Στο κείμενο αυτό, ο Παύλος παρέχει οδηγίες σε μια ομάδα πρεσβυτέρων από την Έφεσο. Στα προηγούμενα εδάφια (Πράξεις 20:33,34), ο Παύλος τους υπενθυμίζει ότι δεν έχει πληρωθεί με χρυσάφι και ασήμι, ούτε καν με ρούχα, αλλά έχει φροντίσει για τις δικές του ανάγκες, καθώς και όσων ταξίδευαν μαζί του. Αυτό το έκανε, για να μη χρειαστεί αυτός και οι σύντροφοί του να δεχτούν πληρωμή από κανένα στην Έφεσο.

Ο Παύλος φρόντιζε για τις δικές του ανάγκες
Από αναφορές που κάνει ο Παύλος και αλλού, αυτή φαίνεται να είναι η συνήθης προσέγγισή του στη διακονία. Έφτιαχνε σκηνές για τα προς το ζην, για να καλύψει τις ανάγκες του ενώ ταξίδευε και δίδασκε στις εκκλησίες (πρβλ. Πράξ. 18:1-3, Φιλιππ. 4:14-16). Και παρατηρήστε ξανά ότι στο εδάφιο 34, ο Παύλος όχι μόνο φρόντιζε για τις δικές του ανάγκες, αλλά και για τις ανάγκες εκείνων που ταξίδευαν μαζί του! Αν και ακούμε συχνά για «ποιμένες σκηνοποιούς», δεν έχω ακούσει ακόμη για κάποιον που όχι μόνο φροντίζει για τον εαυτό του, αλλά και για τα άλλα μέλη της ομάδας του!

Μετά την περιγραφή της δικής του διακονίας, ο Παύλος δίνει οδηγίες στους Εφεσίους πρεσβυτέρους να ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Τους λέει ότι πρέπει κι αυτοί να εργάζονται με τα χέρια τους όπως εκείνος, για να μπορούν να υποστηρίξουν τους αδύναμους (Πράξεις 20:35). Ενώ ορισμένοι πιστεύουν ότι οι αδύναμοι είναι εκείνοι που δεν καταλαβαίνουν γιατί ένας πρεσβύτερος πρέπει να πληρώνεται για να διδάσκει τις Γραφές, είναι επίσης πιθανό ότι οι αδύναμοι είναι εκείνοι που δεν μπορούν να αυτοσυντηρούνται.

Δουλεύοντας με τα χέρια τους, οι πρεσβύτεροι μπορούν όχι μόνο να καλύψουν τις δικές τους ανάγκες χωρίς να εξαρτώνται από την οικονομική υποστήριξη των άλλων, αλλά και να βοηθήσουν στην κάλυψη των φυσικών αναγκών όσων δεν μπορούν να εργαστούν, ανθρώπων όπως ορφανά, χήρες και άρρωστοι, ή ακόμα και εκείνων που διακονούν μαζί τους, αλλά δεν μπορούν να εργαστούν.

Ποιος δίνει σε ποιον;
Η τελική δήλωση του Παύλου είναι ένας λόγος από τον Ιησού: «Mακάριο είναι το να δίνει κάποιος μάλλον, παρά να παίρνει». Αυτό δεν σημαίνει, όπως κηρύττουν πολλοί ποιμένες, ότι οι άνθρωποι στα στασίδια είναι πιο ευλογημένοι όταν δίνουν στην εκκλησία παρά όταν λαμβάνουν από την εκκλησία. Αντίθετα, ο Παύλος λέει στους πνευματικούς ηγέτες της εκκλησίας της Εφέσου ότι είναι πιο ευλογημένο να δίνουν στους άπορους της εκκλησίας, παρά να λαμβάνουν οι ίδιοι.

Η σωστή κατανόηση του πλαισίου αποκαλύπτει ότι οι ποιμένες δεν μπορούν να χρησιμοποιούν αυτό το εδάφιο για να ενθαρρύνουν μεγαλύτερη γενναιοδωρία στα δέκατα, αλλά αντ' αυτού, ο ποιμένας θα πρέπει να προσφέρει θυσιαστικά από το δικό του εισόδημα για να βοηθεί τους φτωχούς και άπορους στην εκκλησία, καθώς και όσους συνεργάζονται μαζί του στη διακονία.

Έτσι, κατά ειρωνικό τρόπο, το ίδιο το εδάφιο που χρησιμοποιούν πολλοί ποιμένες για να ενθαρρύνουν τους ανθρώπους τους να δίνουν, στην πραγματικότητα λέει ότι ο ίδιος ο ποιμένας είναι αυτός που πρέπει να δίνει. Όταν οι ποιμένες κηρύττουν «Mακάριο είναι το να δίνει κάποιος μάλλον, παρά να παίρνει», οι πιστοί θα πρέπει να σηκωθούν από τα στασίδια και να φωνάξουν: «Κάν' το πρώτα εσύ!», γιατί αυτή είναι η οδηγία του Παύλου στο Πράξεις 20:35.

Jeremy Myers
συγγραφέας, πρώην ποιμένας

Διαβάστε σχετικά:
"Μη φιμώνεις το βόδι που αλωνίζει"