Τα παιδιά της βασιλείας και οι Εθνικοί

Σημειώστε αυτά τα τρία ενδιαφέροντα εδάφια της Γραφής:

«Kαι ο Iησούς τής είπε: Άφησε πρώτα να χορτάσουν τα παιδιά, επειδή δεν είναι καλό να πάρει κάποιος το ψωμί των παιδιών, και να το ρίξει στα σκυλάκια» (Μάρκος 7:27).

«ενώ οι γιοι της βασιλείας θα ριχτούν έξω, στο σκοτάδι το εξώτερο· εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών» (Ματθαίος 8:12).

«Kαι σας λέω ότι θάρθουν πολλοί από ανατολή και δύση, και θα καθήσουν μαζί με τον Aβραάμ και τον Iσαάκ και τον Iακώβ στη βασιλεία των ουρανών» (Ματθαίος 8:11).

Οι Εβραίοι, ή Ισραηλίτες, ονομάζονταν «γιοι της βασιλείας». Προσέξτε πώς τους απευθύνθηκε ο Πέτρος στο Πράξεις 3:12: «Άνδρες Iσραηλίτες». Και στο Πράξεις 3:25: «Eσείς είστε γιοι των προφητών, και της διαθήκης, που ο Θεός έκανε προς τους πατέρες μας, λέγοντας στον Aβραάμ: «Kαι στο σπέρμα σου θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης». «O Θεός του Aβραάμ και του Iσαάκ και του Iακώβ, ο Θεός των πατέρων μας, δόξασε τον Yιό του, τον Iησού, που εσείς παραδώσατε, και τον αρνηθήκατε μπροστά στον Πιλάτο, ενώ εκείνος έκρινε να τον απολύσει» (Πράξεις 3:13).

Με βάση τη δεύτερη δήλωση ("οι γιοι της βασιλείας θα ριχτούν έξω"), ας διαβάσουμε τα εδάφια προς Ρωμαίους 11:7, 11 και 15:

«Tι, λοιπόν; O Iσραήλ δεν πέτυχε εκείνο που ζητάει· οι εκλεκτοί, όμως, το πέτυχαν, αλλά οι υπόλοιποι τυφλώθηκαν».

«Λέω, λοιπόν: Mήπως σκόνταψαν, για να πέσουν; Mη γένοιτο· αλλά, με την πτώση τους έγινε η σωτηρία στα έθνη, για να τους παρακινήσει σε ζηλοτυπία».

«Eπειδή, αν η αποβολή τους είναι συμφιλίωση του κόσμου, τι θα είναι η πρόσληψή τους, παρά ζωή από τους νεκρούς;»

Κάτι συνέβη στους γιους της βασιλείας. Ο Κύριος Ιησούς, στη γη, προείπε τη φοβερή κρίση του Θεού στον Ισραήλ. Σημειώστε τα εδάφια Ματθαίος 22:7 και Λουκάς 21:20,23,24.

«Aκούγοντάς το δε ο βασιλιάς οργίστηκε· και στέλνοντας τα στρατεύματά του, εξολόθρευσε εκείνους τους φονιάδες, και κατέκαψε την πόλη τους».

«Kαι όταν δείτε την Iερουσαλήμ περικυκλωμένη από στρατόπεδα, τότε να γνωρίσετε ότι πλησίασε η ερήμωσή της».

«Kαι αλλοίμονο σ’ εκείνες που εγκυμονούν και σ’ εκείνες που θηλάζουν κατά τις ημέρες εκείνες· επειδή, θα είναι μεγάλη στενοχώρια επάνω στη γη, και οργή ενάντια σε τούτο τον λαό. Kαι θα πέσουν με στόμα μάχαιρας, και θα φερθούν αιχμάλωτοι, σε όλα τα έθνη· και η Iερουσαλήμ θα είναι σε καταπάτηση από τα έθνη, μέχρις ότου εκπληρωθούν οι καιροί των εθνών».

Αρκετά χρόνια πριν πέσει η τρομερή κρίση στο Ισραήλ και στην Ιερουσαλήμ, ο απόστολος Παύλος εξήγγειλε την κρίση του Θεού για τύφλωση στον Ισραήλ, στο Πράξεις 28:25-27, και στη συνέχεια προσέθεσε, «στα έθνη στάλθηκε το σωτήριο μήνυμα του Θεού· αυτοί και θα ακούσουν» (Πράξεις 28:28).

Εδώ μαθαίνουμε ότι οι γιοι της βασιλείας ρίχτηκαν στο σκοτάδι της τύφλωσης, και επίσης μαθαίνουμε στο προς Ρωμαίους 2:7-9, ότι μια πολύ χειρότερη κρίση ανέμενε τους Εβραίους ως άτομα, που πέθαιναν χωρίς πίστη στον Κύριο Ιησού Χριστό.

Κατά την περίοδο των «Πράξεων» (από το 33 μ.Χ. περίπου έως το 63 μ.Χ.), τα "παιδιά χόρταιναν" για πρώτη φορά. Αυτό μαθαίνουμε στα Πράξεις 3:25,26, Πράξεις 10:28, Πράξεις 13:46 και Πράξεις 18:5,6.

«Eσείς είστε γιοι των προφητών, και της διαθήκης, που ο Θεός έκανε προς τους πατέρες μας, λέγοντας στον Aβραάμ: «Kαι στο σπέρμα σου θα ευλογηθούν όλες οι φυλές της γης». O Θεός, ανασταίνοντας τον Yιό του, τον Iησού, τον έστειλε πρώτα σε σας, για να σας ευλογεί, όταν κάθε ένας επιστρέφετε από τις πονηρίες σας».

«Kαι τους είπε: Eσείς ξέρετε ότι είναι ασυγχώρητο σε έναν άνθρωπο Iουδαίο να συναναστρέφεται ή να πλησιάζει σ’ έναν αλλόφυλο· ο Θεός, όμως, έδειξε σε μένα να μη λέω κανέναν άνθρωπο βέβηλο ή ακάθαρτο».

«O δε Παύλος και ο Bαρνάβας μιλώντας με θάρρος, είπαν: Ήταν αναγκαίο πρώτα σε σας να λαληθεί ο λόγος του Θεού· αλλά, επειδή τον απορρίπτετε, και δεν κρίνετε τον εαυτό σας άξιο της αιώνιας ζωής, δείτε, στρεφόμαστε στα έθνη».

«Όταν δε και ο Σίλας και ο Tιμόθεος κατέβηκαν από τη Mακεδονία, ο Παύλος συσφιγγόταν στο πνεύμα του, δίνοντας μαρτυρία προς τους Iουδαίους ότι ο Iησούς είναι ο Xριστός. Kαι επειδή αυτοί εναντιώνονταν και κακολογούσαν, ξετινάζοντας τα ιμάτιά του, τους είπε: Tο αίμα σας επάνω στο κεφάλι σας· εγώ είμαι καθαρός· από τώρα και στο εξής θα πάω στα έθνη».

ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΑΒΡΑΑΜ

Προσέξτε τα λόγια του Κυρίου Ιησού και την απάντηση των Εβραίων: «Ξέρω ότι είστε σπέρμα του Aβραάμ· αλλά, ζητάτε να με θανατώσετε, επειδή ο δικός μου λόγος δεν χωράει μέσα σας» (Ιωάννης 8:37).

«Aποκρίθηκαν και του είπαν: O πατέρας μας είναι ο Aβραάμ. O Iησούς λέει σ’ αυτούς: Aν ήσασταν παιδιά του Aβραάμ, θα κάνατε τα έργα του Aβραάμ» (Ιωάννης 8:39).

Οι σωσμένοι και οι μη σωσμένοι Εβραίοι αποκαλούνταν «παιδιά της βασιλείας». Ήταν τα παιδιά του Αβραάμ.

Σημειώστε αυτά τα σημαντικά εδάφια:

«Kαι αυτή, που είναι θυγατέρα του Aβραάμ, την οποία, ο σατανάς, προσέξτε, την έδεσε δέκα οκτώ χρόνια, δεν έπρεπε να λυθεί απ’ αυτό το δέσιμο κατά την ημέρα του σαββάτου;» (Λουκάς 13:16).

«Kαι ο Iησούς είπε σ’ αυτόν ότι: Σήμερα έγινε σωτηρία σ’ αυτό το σπίτι, καθόσον και αυτός είναι γιος του Aβραάμ. Eπειδή, ο Yιός του ανθρώπου ήρθε να ζητήσει και να σώσει το χαμένο» (Λουκάς 19:9,10).

Ο Ιησούς Χριστός στάλθηκε μόνο στα χαμένα πρόβατα του Ισραήλ (Ματθαίος 15:24). Ήταν διάκονος της περιτομής (Ρωμαίους 15:8). Ήταν εντολή του Θεού ότι κανένας απερίμητος δεν έπρεπε να έχει κοινωνία με τον λαό του Θεού (Γένεσις 17:8-14). Ο Πέτρος δήλωσε ότι αυτή η συναναστροφή ήταν "ασυγχώρητη" (Πράξεις 10:28).

Ο Ιησούς Χριστός, στη γη, ήταν ο περιτμημένος Υιός του Αβραάμ (Ματθαίος 1:1, Λουκάς 2:11-16). Πήρε τη θέση Του με τους Εβραίους ως πιστός Εβραίος που ακολουθούσε το θεόδοτο θρησκευτικό πρόγραμμα (Λουκάς 4:16, Ιωάννης 4:22).

Ο Χριστός είχε ευλογίες βασιλείας για τα παιδιά της βασιλείας, τους γιους και τις κόρες του Αβραάμ.

Στα 4 Ευαγγέλια, διαβάζουμε μόνο για έναν Εθνικό άνδρα που έλαβε μια ευλογία από τον Κύριο Ιησού. Σημειώστε γιατί αυτός ο ένας Εθνικός έλαβε την ευλογία από τον Ιησού Χριστό:

1. Επειδή είχε μεγάλη πίστη (Λουκάς 7:9).

2. Επειδή ήταν πολύ ταπεινός (Λουκάς 7:7).

3. Επειδή ζήτησε από τους γιους του Αβραάμ να μεσολαβήσουν γι' αυτόν (Λουκάς 7:3).

4. Επειδή αγαπούσε τους γιους του Αβραάμ και τους έχτισε συναγωγή (Λουκάς 7:5).

Όλα αυτά είναι πολύ σημαντικά. Η ιστορία αναφέρεται στα χωρία Λουκάς 7:1-10 και  Ματθαίος 8:5-12. Διαβάστε τα.

Σημειώστε τώρα, γιατί μια Εθνική γυναίκα έλαβε μια ευλογία από τον Ιησού Χριστό:

1. Είχε μεγάλη πίστη (Ματθαίος 15:28, Μάρκος 7:26).

2. Ξεπέρασε κάθε εμπόδιο για να φτάσει στον Ιησού (Ματθαίος 15:23, Μάρκος 7:24).

3. Αναγνώρισε τη θέση της ως σκύλος Εθνικός (Ματθαίος 15:25-27, Μάρκος 7:28).

Αυτή είναι η μόνη καταγραφή οποιασδήποτε Εθνικής γυναίκας που έλαβε μια ευλογία από τον Κύριο, όσο Αυτός ήταν στη γη. Η Σαμαρείτισσα στο πηγάδι (Ιωάννης 4:7), δεν ήταν Εθνική (Ιωάννης 4:12, Ματθαίος 10:5).

Έτσι, οι δύο Εθνικοί που έλαβαν τις ευλογίες από τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, μας δίνουν ένα περίγραμμα των αλλαγών που έχουμε στις Πράξεις των Αποστόλων. «Άφησε πρώτα να χορτάσουν τα παιδιά» και «οι γιοι της βασιλείας θα ριχτούν έξω, στο σκοτάδι το εξώτερο».

Η εντολή του Θεού ήταν «στους Ιουδαίους, και όχι στους Εθνικούς», όσο ο Ιησούς Χριστός ήταν στη γη (Ματθαίος 15:24, 10:5). Η εντολή του Θεού ήταν, «στους Ιουδαίους, και όχι στους Εθνικούς» κατά τα πρώτα εκείνα χρόνια μετά την ανάσταση του Ιησού Χριστού, που καλύπτονται από τα πρώτα εννέα κεφάλαια των Πράξεων των Αποστόλων (Πράξεις 5:29-32, 10:28, 11:19). Η εντολή του Θεού από τη νέα αποστολή στον Παύλο (Πράξεις 13:2) ως τη Θεία κρίση για τον Ισραήλ (Πράξεις 28:28) ήταν, «πρώτα στον Ιουδαίο, και επίσης στον Εθνικό» (Ρωμαίους 1:16). Καθ' όλη τη διάρκεια του βιβλίου των Πράξεων των Αποστόλων, τα παιδιά πρώτα "χόρταιναν", και μετά "εκδιώκονταν". Από το τέλος των Πράξεων μέχρι σήμερα, η εντολή του Θεού ήταν «στους εθνικούς, και επίσης στους Ιουδαίους».

Μια "τύφλωση κατά ένα μέρος έγινε" στα παιδιά της βασιλείας, έως ότου εισέλθει το πλήρωμα των εθνών (Ρωμαίους 11:25). Τότε τα παιδιά της βασιλείας θα επιστρέψουν στη Θεία εύνοια (Ρωμαίους 11:26).

Στο μεταξύ, όλοι οι σωσμένοι Εθνικοί έχουν μεταφερθεί στη βασιλεία του αγαπητού Yιού του του Θεού (Κολοσσαείς 1:13). Έχουν υιοθετηθεί στην οικογένεια του Θεού και είναι παιδιά του Θεού και συγκληρονόμοι με τον Κύριο Ιησού Χριστό (Εφεσίους 1:5, Ρωμαίους 11:14-17).

J. C. O'Hair

Διαβάστε ακόμη:
Ο Χριστός ήρθε στους δικούς Του