Η μετατροπή των εκκλησιαστικών κτιρίων

Πώς έφτασε η Εκκλησία από μηδενική γη ή περιουσία που κατείχε μετά την ανάσταση του Ιησού, να γίνει ένας από τους πλουσιότερους ιδιοκτήτες γης και ακινήτων σε ολόκληρο τον κόσμο σήμερα; Όπως έχουμε γράψει, πολλά από αυτά έχουν σχέση με την αλλαγή της από μια διωκόμενη θρησκεία στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στην ανάδειξή της ως επίσημης θρησκείας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο, το 380 μ.Χ.

Σε έναν πολιτισμό όπου δεν υπήρχε διάκριση μεταξύ θρησκείας και πολιτικής, μια τέτοια αναγνώριση είχε εκτεταμένες επιπτώσεις. Λαοί τόσο μακρινοί όσο στη Germania (Γερμανία) και τη Britannia (Μεγάλη Βρετανία), που δεν ήξεραν σχεδόν τίποτα για τον Χριστιανισμό, πληροφορήθηκαν ότι η Αυτοκρατορία ήταν πλέον χριστιανική και ότι θα ήταν φρόνιμο να ασπαστούν τη νέα θρησκεία.

Μεταστροφή των μαζών
Αλλά πώς μεταστρέφεται κανείς, όταν δεν είναι τίποτα γνωστό για τη θρησκεία στην οποία προσηλυτίζεται; Η απάντηση είναι απλή: αλλάζεις τον τρόπο με τον οποίο αποκαλείς τον εαυτό σου - από ειδωλολάτρη σε Χριστιανό -, αλλά συνεχίζεις να κάνεις αυτό που έκανες πάντα. Και δεν υπήρχε κανείς γύρω σου να σου πει ότι έκανες λάθος. Πολλοί ιερείς άλλων θρησκειών συνέχισαν να είναι ιερείς, αλλά τώρα ήταν Χριστιανοί ιερείς. Οι ειδωλολατρικές γιορτές συνέχισαν να ασκούνται και να τηρούνται, αλλά υιοθετήθηκαν και προσαρμόστηκαν από τον Χριστιανισμό, και απέκτησαν νέο νόημα και ερμηνείες που ταίριαζαν καλύτερα στη χριστιανική θεολογία και ιδέες.

Μετατροπή των ναών
Μία από τις πιο σημαντικές προσθήκες στον Χριστιανισμό ήταν η μαζική συμπερίληψη χιλιάδων ναών σε ολόκληρη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Οι ναοί και τα ιερά που αποτελούσαν μέρος της λατρείας του Αυτοκράτορα, τώρα έγιναν χριστιανικοί ναοί. Ωστόσο, εκτός από το σε ποιον απευθύνονταν οι προσευχές, λίγα άλλα άλλαξαν σε αυτά τα κτίρια όσον αφορά στη διακόσμησή τους και τη δομή της λατρείας. Θεωρήθηκε ότι η καταστροφή ή η εγκατάλειψή τους θα ήταν άσοφη και μη παραγωγική. Εξάλλου, η νέα θρησκεία της Αυτοκρατορίας χρειαζόταν χώρους για να διδάξει και να εκπαιδεύσει όλους τους νέους προσήλυτους στη νέα τους πίστη.

Υπήρξαν, φυσικά, πολυάριθμες χριστιανικές φωνές που σήμαναν τον κώδωνα του κινδύνου για όλες τις αντιλήψεις και τις πρακτικές που εισάχθηκαν στον Χριστιανισμό από τις αδαείς μάζες. Έτσι, αρκετοί από αυτούς τους ηγέτες ανέπτυξαν ένα εγκεκριμένο σύνολο δογμάτων και διδασκαλιών που θα έπρεπε να διδάσκονται σε όλους τους νέους «πιστούς» σε όλες τις εκκλησίες, και σύντομα δημιούργησαν ένα σύστημα εκπαίδευσης και αποστολής ενός μικρού στρατού δασκάλων και ιερέων για τη διανομή αυτών των αυτοκρατορικά εγκεκριμένων εκκλησιαστικών δογμάτων.

Η υπεράσπιση
Για να υπερασπιστούν και να εξηγήσουν πολλές από αυτές τις εξελίξεις, οι εκκλησιαστικοί ηγέτες ανέπτυξαν γρήγορα μια θεολογική υπεράσπιση για το ιερατείο, την ιεραρχία, την εξουσία, τα χρήματα και τα κτίρια. Η συνολική άμυνα βασιζόταν κυρίως στην ιδέα ότι η Βασιλεία του Θεού ξεπερνούσε τα βασίλεια του κόσμου και ότι τα πλούτη και η δύναμη των κοσμικών βασιλείων χρησιμοποιούνταν για να βοηθήσουν στην επέκταση της Βασιλείας του Θεού.

Η υπεράσπιση των εκκλησιαστικών κτιρίων συνίστατο σε μεγάλο βαθμό στην αναδρομή στον Ναό των Εβραίων στην Ιερουσαλήμ και στη μελλοντική διακυβέρνηση και βασιλεία του Ιησού Χριστού στη γη. Υποστηρίχθηκε ότι εφόσον ο Θεός επέτρεψε στον Σολομώντα να οικοδομήσει έναν μεγαλειώδη και ένδοξο ναό για τη λατρεία των Εβραίων, ήταν απαραίτητο για τους Χριστιανούς να λατρεύουν τον Θεό με παρόμοιο τρόπο. Πολλοί στην εκκλησία υποστήριξαν περαιτέρω ότι η μετατροπή των παγανιστικών ναών σε χριστιανικούς, έφερε τον κόσμο ένα βήμα πιο κοντά στον απώτερο στόχο της διάδοσης του Χριστιανισμού σε ολόκληρη τη γη. Άλλα ειδωλολατρικά έθνη θα γίνονταν χριστιανικά, και ειδωλολάτρες άρχοντες θα γίνονταν Χριστιανοί, όπως ακριβώς είχε συμβεί στη Ρώμη.

Τελικά, ολόκληρος ο κόσμος θα γινόταν χριστιανικός, προετοιμάζοντας έτσι την επιστροφή του Ιησού και της αιώνιας βασιλείας Του, όταν ο Ιησούς θα επέστρεφε και θα κυβερνούσε τη γη με ειρήνη και ευημερία για όλους. Τα χρήματα και η δύναμη της εκκλησίας, που αντιπροσωπεύονταν σε μεγάλο βαθμό από τα κτίρια, θεωρούνταν τόσο το μέσο όσο και ως σημάδια ότι η Βασιλεία του Θεού προχωρούσε.

Ο πολλαπλασιασμός των εκκλησιαστικών κτιρίων
Πολλοί άνθρωποι μιλούν για τον πολλαπλασιασμό των εκκλησιών, αλλά αυτό που πραγματικά εννοούν είναι ο πολλαπλασιασμός των εκκλησιαστικών κτιρίων. Πολλοί φαίνεται να εξισώνουν τον πολλαπλασιασμό αυτό με την προώθηση της Βασιλείας. Γιατί αυτό;

Πολλά από αυτά, έχουν να κάνουν με τον σχεδόν 2000 ετών έρωτά μας με τα εκκλησιαστικά κτίρια ως σημάδι μιας επιτυχημένης εκκλησίας.

Από τότε που ο Χριστιανισμός έγινε η επίσημη θρησκεία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δεν έχουν αλλάξει πολλά. Εξακολουθούμε να κατασκευάζουμε ναούς και  κτίρια και να τα εξισώνουμε με την απόδειξη ότι ο Θεός εργάζεται μέσα και μέσω της εκκλησίας. Εάν ο αριθμός των κτιρίων συνεχίζει να αυξάνεται, και τα νέα κτίρια που οικοδομούνται είναι μεγαλύτερα και λαμπρότερα από όλα τα προηγούμενα, ο Θεός πρέπει να ευλογεί το έργο. Και έτσι οι ποιμένες χτίζουν κρυστάλλινους καθεδρικούς ναούς και μετατρέπουν πρώην γήπεδα μπάσκετ σε "εκκλησίες". Για να ανταγωνιστούν, οι παλαιότερες εκκλησίες ξοδεύουν έως και 115 εκατομμύρια δολάρια για να ανακαινίσουν την εκκλησία τους στο κέντρο της πόλης. Σε ορισμένα μέρη της χώρας μας (σημ.: ΗΠΑ), μπορείτε να οδηγήσετε για ένα μίλι, και να δείτε τη μια μεγάλη εκκλησία μετά την άλλη, παρατεταγμένες κατά μήκος του δρόμου, να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για χώρο στάθμευσης και κόσμο. Όλα αυτά θεωρούνται ως σημάδι ότι ο Θεός είναι ευχαριστημένος και ότι ο Χριστιανισμός εξαπλώνεται στον κόσμο.

Δεν είναι καλό να κοιτάζεις με θλίψη το παρελθόν και να εύχεσαι να είχε γίνει κάτι διαφορετικό. Κατά πάσα πιθανότητα, αν ζούσαμε στα χρόνια του Κωνσταντίνου, δεν είναι σίγουρο ότι κάποιος από εμάς θα είχε κάνει κάτι διαφορετικό. Τελικά τι άλλο θα μπορούσε να γίνει;

Όπως κι αν νιώθουμε για τις αποφάσεις της εκκλησίας στο παρελθόν, μπορούμε να πάρουμε τις δικές μας αποφάσεις σήμερα. Υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός Χριστιανών σε όλο τον κόσμο που δεν πιστεύουν ότι ο καλύτερος τρόπος για να προωθήσουν τη Βασιλεία του Θεού, είναι να μιμηθούν τα γήπεδα ποδοσφαίρου με τα αλαλάζοντα πλήθη, τις ροκ συναυλίες με τα περιστρεφόμενα φώτα και τις μηχανές ομίχλης ή τα φανταχτερά τηλεοπτικά σόου. Ακόμη κι αν δεν υπάρχει κάτι κακό σ' αυτές τις δραστηριότητες, σίγουρα δεν αντικατοπτρίζουν την ήσυχη, αυτοθυσιαστική υπηρεσία του Ιησού. Αντίθετα, τέτοιες δραστηριότητες φαίνονται περισσότερο σύμφωνες με τις υποσχέσεις για δύναμη, απληστία και δημοτικότητα που προσέφερε ο Σατανάς στον Ιησού στους πειρασμούς της ερήμου.

Jeremy Myers
συγγραφέας, πρώην ποιμένας

Συνεχίζεται εδώ

Διαβάστε επίσης:
Πώς τα κτίρια εξομοιώθηκαν με την Εκκλησία